ไม่มีอะไรที่เรานั้นทำไม่ได้ .... ^____^

เดินขึ้นบันได..กว่าจะถึงขั้นสุดท้าย..ต้องผ่านขั้นแรก

เราต่างมีจุดหมายอยู่ที่ชั้นสองเหมือนกัน 

กว่าจะขึ้นไปได้..ก็ต้องก้าวขึ้นบันไดไปทีละขั้น 

บางคนเรียนลัด..พยายามก้าวทีละสองถึงสามขั้น 

แต่พลัดตกลงมาก็เจ็บ..แถมต้องมารักษาตัวเสียเวลาเข้าไปอีก 

หลายคนมีความฝัน..และก็อยากจับต้องมันได้เร็วๆ ..ไปถึงมันเร็วๆ 

แต่กลับลืมมองว่า..กว่าจะถึงมันได้.. 

เราต้องขึ้นบันไดขั้นที่ 1 2 3 ไปเรื่อยๆ ก่อน 

ฉันเชื่อเสมอว่า..เรามักจะฝันในสิ่งที่ไกลเกินตัว 

และไม่สามารถทำในขณะนั้นได้ 

เราต้องผ่านสนามฝึกฝน..พัฒนาความสามารถของตัวเอง.. 

เพื่อไต่เต้าไปสู่จุดนั้น.. 

ในเมื่อเรามองเห็นชั้นสองอยู่ข้างหน้า.. 

แล้วรู้ว่าบันไดที่จะก้าวจะนำเราไปสู่มัน 

เราก็ต้องเดินขึ้นไป..ทำอะไรที่ไม่อยากทำ..แต่เป็นทางผ่านไปสู่ปลายทาง 

ไม่ต้องกลัวว่า..ขณะเราเดิน..จะทำให้เราเบี่ยงทิศทาง 

ถ้าเรามองเห็นจุดหมายชัดเจน..เราจะเดินไปถึงมัน.. 

จะเป็นเมื่อไหร่นั้น..เดี๋ยวก็รู้